« Ελευθεριά για σένα χάνομαι Μα θα’ ρθουν πίσω μου άλλοι. Στρατοί οι γιοί μου και τ’ αγγόνια μου Και θα σ’ ελευθερώσουν »Και εκείνο τον Αύγουστο, τα δύο παλληκάρια έμελλε να ακολουθήσουν τον Γρηγόρη, τον Βαγορή και τον Μάτση. Να ακολουθήσουν τον Καραολή, τον Πατάτσο, τον Δράκο και τον Λένα... Εκείνον τον Αύγουστο έμελλε να προστεθούν ακόμα δύο λεβέντες στο Πάνθεο των ηρώων του μαρτυρικού μας τόπου..
Συμπληρώνονται φέτος, 17 χρόνια από εκείνον τον Αύγουστο, όταν οι Τούρκοι , επιδεικνύοντας την ανελέητη βαρβαρότητά τους, δολοφόνησαν τους σύγχρονους ήρωες του Κυπριακού Ελληνισμού, Τάσο Ισαάκ και Σολωμό Σολωμού. Στις 11 Αυγούστου 1996, κατά τη διάρκεια αντικατοχικής εκδήλωσης στη Δερύνεια Αμμοχώστου, οι Τούρκοι ξυλοκοπούν μέχρι θανάτου τον 24χρονο τότε Τάσο Ισαάκ, βυθίζοντας στη θλίψη και στο πένθος ολόκληρο το νησί. Τρείς μέρες αργότερα, στις 14 Αυγούστου, ο Σολωμός Σολωμού δολοφονείται στην προσπάθειά του να κατεβάσει τη τουρκική σημαία από τον ιστό. Οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν θα παραμείνουν αενάως χαραγμένες στις μνήμες μας. Αποτελεί χρέος κάθε Έλληνα να θυμάται τη θυσία των ηρώων του.
«Ποτέ δεν αποτυγχάνουν αυτοί που πεθαίνουν για ένα μεγάλο σκοπό»!
Ο Μεγάλος Σκοπός των δύο παλικαριών, η Πατρίδα, η Λευτεριά, η Δικαίωση ήταν γι’ αυτούς πάνω από κάθε ατομικιστικό φραγμό. Σίγουρα δεν απέτυχαν: η θυσία τους μνημονεύεται σε κάθε ευκαιρία, αφυπνίζει και βγάζει από το λήθαργο τον Κυπριακό Ελληνισμό που δέχεται πιέσεις που σκοπό έχουν να κάμψουν το εθνικό του φρόνημα.
Ως Φ.Π.Κ. ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ, αποτίνουμε φόρο τιμής στους ήρωες Τάσο Ισαάκ και Σολωμό Σολωμού και δεσμευόμαστε πως δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ τη θυσία τους. Αυτή αποτελεί για τη γενιά μας, αλλά και για όσες θα ’ρθούν, φάρο και οδηγό και απόδειξη της δύναμης της Ελληνικής μας ψυχής. Ο Ισαάκ και ο Σολωμού αποδείχτηκαν άξιοι αγωνιστές και υπερασπιστές του αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού. Κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ μπροστά στη θυσία τους...
«Το καλύτερο μέρος που μπορεί να πεθάνει κανείς, είναι εκεί που πεθαίνει για τους άλλους. Τιμή για την πατρίδα ο θάνατός σας ».
